Moje myślenie o psychoterapii jest bardzo proste. Każda_y z nas robi to, co potrafi (= co umie). Jeśli zgłaszasz się po wsparcie do psychoterapeutki_y, oznacza to, że robiąc to, co potrafisz, wpadasz w kłopoty. W takim razie, musisz nauczyć się czegoś nowego: nowego zachowania i/lub nowej reakcji emocjonalnej w wybranych sytuacjach. Właśnie po to jest psychoterapia. Na sesjach będziemy się zajmować nauką tych nowych rzeczy.