Za naukę zawodu psychoterapeuty zabrałem się „jak należy”.

W 2007 roku obroniłem pracę magisterską na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Natomiast w 2012 roku ukończyłem czteroletnią Szkołę Psychoterapeutów i Trenerów Grupowych w Instytucie Integralnej Psychoterapii Gestalt w Krakowie. Praktykuję psychoterapię od 2007 roku. Najpierw w ośrodkach pomocowych na terenie Warszawy, potem we własnym prywatnym gabinecie. W latach 2011-2012 pracowałem w szpitalu psychiatrycznym (Szpital Nowowiejski w Warszawie), co było dla mnie, jako klinicysty, bardzo ważnym doświadczeniem. Systematycznie biorę udział w szkoleniach i warsztatach, żeby wiedzieć i umieć więcej, stąd pomagać coraz skuteczniej. Moja praktyka pomocowa podlega regularnej superwizji.

Specjalizuję się w udzielaniu pomocy i wsparcia w sprawach związanych z seksualnością, płciowością (płeć biologiczna oraz gender) i seksem.

W szczególności pomagam osobom LGBT+ (m.in. lesbijki, geje, osoby biseksualne oraz trans). Jestem do takiej pracy profesjonalnie przygotowany. Szkoliłem się w tym zakresie, a także poświęciłem istotną część swojej psychoterapii na poznanie własnej seksualności i płciowości. Posiadam certyfikat terapeuty (wersja zaawansowana; instytucja akredytująca: Pink Therapy, Wielka Brytania) w zakresie pomocy psychologicznej osobom reprezentującym różnorodność tożsamościową w odniesieniu do genderu, seksualności oraz form relacji seksualnych i/lub romantycznych. Nie przestaję dokształcać się w zakresie LGBT+. Na ten temat publikuję (rozdziały w książkach, artykuły) i wykładam. Jestem redaktorem działu „Psychologia i psychoterapia LGBTQIA” w e-Biuletynie Warszawskiego Oddziału Terenowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Współprzewodniczę grupie roboczej Gender & Sexual Diversity (pol. różnorodność tożsamości genderowych i seksualnych) w międzynarodowej społeczności psychoterapeutycznej Association for the Advancement of Gestalt Therapy oraz jestem współpracownikiem londyńskiego Pink Therapy (ang. Clinical Associate oraz Faculty Member). Pink Therapy to największa w Wielkiej Brytanii, niezależna organizacja świadcząca pomoc osobom LGBT+ oraz kształcąca profesjonalistki_ów w tym zakresie. Moje zadania w Pink Therapy związane są przede wszystkim ze szkoleniem profesjonalistek_ów i mają charakter superwizyjny oraz wykładowy.

Kwestie LGBT+ otworzyły mnie na tematykę różnorodności genderowej, seksualnej i relacyjnej w ogóle. Oprócz lesbijek, gejów, osób bi i trans, do mojego gabinetu po wsparcie względnie szybko zaczęły się zgłaszać m.in. osoby interseksualne, aseksualne, praktykujące kink (w tym BDSM), czy konsensualną niemonogamię.

Moja specjalizacja w zakresie LGBT+ daje szansę na to, że całkiem dobrze będę znał i rozumiał Twój świat. Uważam, że na początek wspólnego przedsięwzięcia, jakim jest psychoterapia, brzmi to naprawdę OK i niesie nadzieję na Twoją zmianę.

Ważna sprawa: otwarcie rozmawiam o seksie bądź jego braku. Piszę o tym dlatego, że seks w naszej kulturze stanowi tabu (pomimo, że jest obecny wszędzie; taki paradoks). Psychoterapeutki_ci też często o nim nie mówią. A przecież seks lub jego brak, to zwykle ważne sprawy w życiu. Szkoda byłoby o tym nie rozmawiać.

Tak, jestem na bieżąco. Pamiętaj, nie przestaję dokształcać się nt. LGBT+!:) Pytasz o chemsex – wiem, o korektę płci – wiem, o demiseksualność – wiem, o życie z HIV – wiem … Tak zupełnie serio, to pewnie sporo nie wiem, ale uczę się dużo – żeby się Nam dobrze razem pracowało.

Poniższa lista obejmuje moje publikacje z zakresu psychoterapii i psychologii. Większość z nich dotyczy tematyki LGBT+:

1. Bąk, D. (2019). Trudności psychologiczne osób LGBT+. W: M. Janus, A. Szulc, P. Gałecki (red.) Zdrowie psychiczne a seks (s. 195-234). Warszawa: Wydawnictwo Medyk.
2. Bąk, D. (w wywiadzie prowadzonym przez Agnieszkę Urazińską) (2019). Osoba LGBT+ to nie jest klient jak każdy inny. Świat Problemów, 01, 12-14.
3. Bąk, D. (2018). Męsko-męski seks heteryków. Czyli społeczno-kulturowy przewodnik po tym, jak go uprawiać i nie zostać gejem. Kultura i Społeczeństwo, LXII(2), 185-196.
4. Loewe, A., Santi, Bąk, D. (w rozmowie z J. Mielewczyk) (2015). Wiąż mnie, całuj, głaszcz. W: J. Mielewczyk, Seks. Pozycja dla praktykujących (s. 265-290). Kraków: Wydawnictwo Znak.
5. Bąk, D. (w rozmowie z J. Świerszczem) (2013). Pacjent nigdy nie ma objawów. W: J. Świerszcz, K. Dułak, Przemoc i uwłasnowolnienie. Wsparcie psychologiczne dla osób LGBTQ (s. 110-131). Warszawa: Kampania Przeciw Homofobii.
6. Pietras, T., Tritt, R.J., Kowalczyk, R., Loewe, A., Lew-Starowicz, Z., Izdebski, Z., Kochanowski, J., Bąk, D., Bojarska, K., Depko, A., Długołęcka, A., Holka-Pokorska, J., Iniewicz, G. (2013). Rekomendacje dla polskich towarzystw naukowych w sprawie postępowania oraz pomocy terapeutycznej osobom homo- i biseksualnym. Seksuologia Po Dyplomie, 9(4), 18-20.
7. Bąk, D. (w wywiadzie prowadzonym przez M. Łoskot) (2013). Masz prawo taki być. Rozmowa z Danielem Bąkiem, psychoterapeutą, o problemach, z jakimi borykają się homoseksualni uczniowie. Głos Pedagogiczny, 47, 13-16.
8. Iniewicz, G., Bąk, D. (2012). Psychoterapia osób LGB – od terapii konwersyjnych do terapii wykorzystujących teorię queer. W: G., Iniewicz, M., Mijas, B., Grabski (red.) Wprowadzenie do psychologii LGB (s. 309-336). Wrocław: Wydawnictwo Continuo.
9. Bąk, D., Iniewicz, G. (2012). Praktyczne aspekty terapii osób LGB. W: G., Iniewicz, M., Mijas, B., Grabski (red.) Wprowadzenie do psychologii LGB (s. 337-357). Wrocław: Wydawnictwo Continuo.
10. Bąk, D. (2012). Z „prawdziwego” chłopca, „prawdziwy” mężczyzna? Czyli o homofobicznej przemocy wobec chłopców w polskiej szkole. W: J. Świerszcz (red.) Lekcja równości. Postawy i potrzeby kadry szkolnej i młodzieży wobec homofobii w szkole (s. 111-121). Warszawa: Kampania Przeciw Homofobii.
11. Szelenberger, W., Bąk, D. (2012). Neurobiologiczne podstawy psychoterapii. W: L. Grzesiuk, H. Suszek (red.) Psychoterapia. Pogranicza (Tom VII) (s. 233-248). Warszawa: Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA.
12. Bąk, D. (2009). Psychoterapia „dzieje się w mózgu”. Krótkie wprowadzenie do neurobiologicznych podstaw psychoterapii. Gestalt,1/2, 12-16.
13. Bąk, D. (2008). Zaburzenia odżywiania się u mężczyzn. Psychiatria Polska, XLII(2), 167-178.

Wybrane z powyższych publikacji można przeczytać tutaj.

Wybrałem kilka podcastów. Zapraszam do słuchania!

Radio: TOK FM, Audycja: Dobry seks, Data emisji: 07/02/2016

 Czym jest bifobia i jaka jest specyfika ujawnienia się jako osoba biseksualna?

Radio: Polskie Radio „Trójka”, Audycja: Seks nasz powszedni, Data emisji: 03/08/2015

 Męska seksualność. Jak przejawia się męskość?

Radio: Polskie Radio „Trójka”, Audycja: Seks nasz powszedni, Data emisji: 27/04/2015

 Czy nie ma miłości bez zazdrości?

Radio: TOK FM, Audycja: Dobry seks, Data emisji: 12/04/2015

 Czego w seksie pragną mężczyźni?

Radio: Polskie Radio „Trójka”, Audycja: Seks nasz powszedni, Data emisji: 07/03/2015

 Jak działają fantazje erotyczne?

Radio: Polskie Radio „Jedynka”, Audycja: Problem z głowy, Data emisji: 09/01/2014

 „Coming out” dziecka to odwaga, ale także zaufanie do rodziców

Radio: Polskie Radio „Jedynka”, Audycja: Cztery pory roku, Data emisji: 27/09/2012

 Mamo, tato, kocham inaczej!